Training in de weg van het zwaard kan in drie categorieen verdeeld worden. Een eerste vindt men in het moderne kendo, het Japanse schermen. De kendoka dragen beschermende kledij (bogu) en vechten met bamboe oefenzwaarden (shinai). Door kendo leert de zwaardvechter timing, afstand en andere faktoren van het gevecht met een echte tegenstander. Kendo is misschien wel de enige krijgskunst waar in competitievorm echte technieken met volle kracht en snelheid kunnen uitgevoerd worden zonder gevaar voor verwondingen.

Een tweede onderdeel is het inoefenen van technieken met houten zwaarden (bokken, bokuto). De bokken lijkt meer op een echt zwaard dan de shinai, en laat toe de technieken in detail te bestuderen, maar is ook gevaarlijker. Daarom worden met de bokken enkel afgesproken oefeningen (kata) met een partner uitgevoerd. Hierbij wordt geen bescherming gedragen. De snelheid en realiteitszin van de uitvoering zal afhangen van het niveau van de beoefenaars.

Een derde onderdeel is iaido (zie hiervoor onze iaido- pagina)

Kendo bevordert de gezondheid en de lichamelijke ontwikkeling. Deze sport draagt bij tot de emotionele stabiliteit en het versterkt de wilskracht; voorts draagt het bij tot een geestelijke vooruitgang. Kendo stimuleert de sociale karaktervorming en bevordert de ontwikkeling van karaktereigenschappen als opgewektheid, oprechtheid, moed, geduld, zelfbeheersing, bescheidenheid en verantwoordelijkheid. Verder bevordert Kendo het gebruik van etikette en goede omgangsvormen. Bovendien is deze eeuwenoude, maar hier vrij onbekende sport, een uitstekende vrijetijdsbesteding die ook veel aandacht besteedt aan de Oosterse cultuur van vroeger en nu.

De Edotijd wordt door velen gezien als de gouden tijd voor het budo, en ook voor echte kendo. De uitgesproken budokenmerken zijn direct afkomstig van twee denksystemen die in de Edotijd naast elkaar het denken van de bushi bepaalden. Een eerste invloed komt van het Konfucianisme en de tweede stempel werd gezet door het Zen-Boeddhisme, dat de bushi op metafysisch niveau d.w.z. op het niveau van vragen omtrent essenties m.b.t. leven en dood, een theoretische basis verschafte.

De hele ontwikkeling van de kendoka wordt getypeerd door de overwinning van de zogenaamde vier "ziektes": verbazing (aankweken van onverstoorbaarheid van geest), angst (moediger worden), twijfel (meer inzicht krijgen), en aarzeling (vlugge en juiste beslissingen nemen door het verkrijgen van meer zelfvertrouwen).

Na een aantal maanden training, vereist kendo een aangepaste kledij en uitrusting om de slagen van de shinai op te vangen. Over de speciale kimono wordt een lendenbeschermer gedragen. Vervolgens worden borstbeschermr, helm en speciale handschoenen aangetrokken. De trainingen vragen grote lichamelijk uithouding maar deze wordt stilaan aangekweekt. Dus indien u vandaag niet over een goede conditie beschikt, kunt u die in het kendo zeer goed opbouwen en kunt u na verloop van tijd een ervaren, fysiek sterke en vlugge kendoka worden. Toewijding oefening, concentratie kunnen u vrij vlug op een hoger niveau brengen. Ongeacht uw ouderdom, geslacht, gestalte of kwaliteit van uw sportief verleden.

Zoals de meeste andere krijgskunsten kent Kendo ook "Kata". Dit zijn stijloefeningen waarbij de belangrijkste technieken op geformaliseerde wijze met een partner worden uitgevoerd. In plaats van de shinai gebruikt men een "bokken" en een "shoto" (lang en kort massief houten zwaard).
Na de basisopleiding (Kyu graden) wordt de student gepromoveerd tot Eerste Dan. Hij kent dan alleen de elementaire technieken en moet zich door oefening ontwikkelen om voor de hogere Dangraden in aanmerking te komen. 

Het moderne oefenzwaard of 'shinai' bestaat uit 4 repen bamboe die gebundeld worden in de top met een beschermkap en een handgreep aan het andere uiteinde. Deze wapens zijn ongeveer 1,20m. lang. Doordat ze zo licht zijn, kunnen er zeer snelle bewegingen mee worden uitgevoerd. Het gebruik van uitrusting en 'shinai' maakt het mogelijk om op een veilige manier een heftig gevecht aan te gaan. 

De 'shiai' wordt gehouden op een vierkant afgelijnd wedstrijdveld en duurt normaal gesproken 5 minuten. Wie het eerst 2 punten scoort, wint. Verlengingen zijn mogelijk.
Kort samengevat moeten geldige slagen met de shinai op het hoofd (men), de polsen (kote), de zijden van de borstkast (do) en een steek naar de keel (tsuki) gegeven worden. Tevens is een juiste eenheid van geest, slag en lichaam nodig (ki-ken-tai-ichi: tegelijkertijd schreeuwen van een luide kreet, neerkomen van shinai en voetslag op het moment van de slag).