De doorsnee uitrusting voor Iaido-training omvat onder meer (prijzen geven enkel een orde van grootte, dit is geen catalogus!):

• bokuto: 7,00-30,00
• iai obi: 15,00-40,00
• kendogi of iaidogi (optioneel in begin): 50,00-125,00
• hakama (optioneel in begin): 50,00-100,00
• iaito: 250,00-2.000,00

Een aantal van deze benodigdheden kunnen in een beginfase geleend of gemeenschappelijk gebruikt worden, en vergeleken met een surfplank of een paar ski’s valt het allemaal nogal mee, maar dan nog is dit een vrij omvangrijke uitgave voor sommige leden. Vooral de prijs van het oefenzwaard (iaito) schrikt mensen af.

In het verleden kwamen verschillende mensen in onze club aan met zelf gekochte "zwaarden" die enkel geschikt zijn om als versiering aan de muur te hangen, maar die door bepaalde winkels (die we hier niet zullen noemen) als oefenzwaard verkocht worden voor ongeveer 75,00-175,00. Deze zwaarden zijn echter niet geschikt voor iaido training, zelfs niet voor beginners, om verschillende redenen:

• Gewicht en balans verkeerd: decoratieve zwaarden zijn slecht uitgebalanceerd en meestal veel te zwaar. Niet alleen maakt dit juiste techniek veel moeilijker en bevordert het slechte gewoonten om te compenseren voor het gewicht van het zwaard, het is bovendien zeer schadelijk voor de gewrichten en ligamenten.
• Verkeerde vorm: bij sommige van deze "zwaarden" moest hier en daar een stuk afgezaagd worden om er Iaido technieken zelfs maar mee mogelijk te maken. Bijna nooit kan men een aangepaste lengte en gewicht kiezen.
• Slechte constructie: deze zwaarden zijn niet bestemd voor gebruik, het handvat bestaat meestal uit plastic en de omwikkeling is alles behalve stevig. Bij intensief gebruik gaan ze zeer snel (na enkele weken) rafelen en vallen er aan alle kanten stukken af. En dit brengt ons bij het laatste en belangrijkste punt:
• Onveilig: Iaido is een krijgskunst. Elke beweging gericht op maximale effektiviteit in een zwaardgevecht. Voor de veiligheid van uzelf, maar vooral van uw mede-beoefenaars, is het ontoelaatbaar te trainen met beschadigd of slecht gemaakt materiaal.

Men kan aanvoeren dat het toch begrijpelijk is dat een beginner grote uitgaven wil vermijden tot hij of zij zeker is Iaido te gaan voort beoefenen.

Ten eerste denk ik dat iemand die het langer dan een les in Iaido uithoudt, al een vrij goed idee zal hebben van wat er nog te wachten staat.

Ten tweede is deze vermeende besparing eigenlijk een verspilling. Vroeg of laat (hopelijk voor er ongelukken gebeuren) zal de beoefenaar toch moeten overstappen naar een echte iaito om serieus te kunnen trainen. De kost van het sierstuk is dan verloren. Het is dan waarschijnlijk al helemaal kapot en versleten en een gevaar voor iedereen die er in de buurt van komt, en het heeft ook haast geen herverkoopwaarde (het is namelijk ontoelaatbaar iets dergelijks aan nieuwe leden door te verkopen).

Daar tegenover staat dat men met een iets duurdere iaito haast onbeperkt kan blijven trainen. En als men plots zou willen stoppen, of overstappen naar een duurder model met meer toeters en bellen, kan men een echte iaito gemakkelijk nog voor minstens 80% van de aankoopwaarde doorverkopen aan een andere beoefenaar.

Het is niet aangenaam om iemand die denkt een "goede koop" te hebben gedaan, te moeten zeggen dat hij in feite geld heeft weggegooid. Het is dan ook ten zeerste aangeraden dat nieuwe leden voor het aanschaffen van een oefenzwaard eerst de leraar consulteren, en bij voorkeur niets kopen zonder dat de leraar erbij is, zodat zij minder snel bedrogen worden.

Dit geldt trouwens ook voor oefenkledij want in de budowinkels kennen ze blijkbaar het verschil niet tussen een aikidovest en een iaidovest. Indien nieuwe leden reeds een eigen zwaard bezitten, moet dit goedgekeurd worden door de leraar alvorens in de dojo te worden toegelaten. Twijfelachtige zwaarden zijn hoogstens voor een paar lessen aanvaardbaar; uiteindelijk moet de lesgever instaan voor de veiligheid in de club.